દધિચિ ઋષિ અને દુધમતી નદીના સંદર્ભમાં પરંપરાગત માન્યતાઓના આધારે એવું માનવામાં આવે છે કે આ નદીનું નામ પ્રાચીન કથાઓ સાથે જોડાયેલું છે. ઋષિ દધિચિ પોતાના તપસ્યાના સ્થાન અને મહાદાન માટે પ્રખ્યાત છે, અને તેમની સાથે સંકળાયેલી ભૂમિ હંમેશા ધાર્મિક અને ઐતિહાસિક દ્રષ્ટિએ મહત્વ ધરાવે છે.
દાહોદનો ઉલ્લેખ “દેહવોદ” નામે થવાનું પણ અહીંના સ્થાનિક આદિવાસી સંસ્કૃતિ અને બોલી સાથે જોડાયેલું છે. જૂની સંસ્કૃતિઓ અને પ્રાદેશિક ભાષાઓમાં આવા ફેરફારો જોવા મળતા હોય છે.
દાહોદનું મહત્ત્વ મોટેભાગે મુઘલ શાસક ઔરંગઝેબ સાથે જોડાયેલું છે. 1618 કે 1619માં, શાહજહાં અને મુંમતાઝ મહલના પુત્ર ઔરંગઝેબનો જન્મ દાહોદમાં થયો હતો. દાહોદ તે સમયમાં મુઘલ શાસકો માટે મહત્વપૂર્ણ વિસ્તાર હતો, જ્યાંથી તેઓ મધ્યપ્રદેશ અને રાજસ્થાન તરફ સૈન્ય વ્યવસ્થા કરી શકતા.
8મી સદીમાં, જ્યારે મરાઠાઓ અને મુઘલ સામ્રાજ્ય વચ્ચે સંઘર્ષ ચાલી રહ્યો હતો, ત્યારે દાહોદ એક મુખ્ય સમર વિસ્તાર હતો. મરાઠા શાસકોએ દાહોદને પોતાની સત્તા હેઠળ લઈ લીધો અને અહીં કરવેરો વસૂલ કરવાનું કેન્દ્ર બનાવ્યું.
19મી સદીમાં, બ્રિટિશ શાસન દરમિયાન, દાહોદ એક મહત્ત્વનું વેપાર અને પરિવહન કેન્દ્ર બની ગયું. બ્રિટિશ રાજમાં, દાહોદ રેલવે દ્વારા જોડાયેલું હતું, અને આ ક્ષેત્રનું કાપડ ઉદ્યોગ તેમજ ખેતી ઉદ્યોગ વિકસવા લાગ્યા.
